1. پروتئین: دان پرواری معمولاً دارای پروتئین بالاتری است تا رشد سریعتر و افزایش وزن را تسهیل کند، در حالی که دان مولد باید پروتئین متعادلی داشته باشد تا به طور صحیح تولید مثل و تخمگذاری را حمایت کند.
2. انرژی: دان پرواری باید انرژی بیشتری داشته باشد تا به افزایش وزن کمک کند، در حالی که دان مولد به انرژی متعادلی نیاز دارد تا عملکرد تولیدمثلی بهینه را تضمین کند.
3. کلسیم و فسفر: دان مولد دارای سطح بالاتری از کلسیم و فسفر است تا به تشکیل پوسته تخم و سلامت استخوانی پرندگان بالغ کمک کند، در حالی که نیاز به این مواد معدنی در دان پرواری کمتر است.
4. ویتامینها و مواد معدنی: نیازهای ویتامینی و معدنی متفاوت است، به طوری که دان مولد بیشتر روی حمایت از تولیدمثل و سلامت تخمها تمرکز دارد.
5. فیبر: ممکن است در دان مولد فیبر بیشتری وجود داشته باشد تا سیستم گوارشی بهتر عمل کند، در حالی که دان پرواری ممکن است فیبر کمتری داشته باشد تا با مصرف انرژی بیشتر، رشد سریعتری را ممکن سازد.
6. افزودنیها: دان مولد ممکن است حاوی افزودنیهایی باشد که تولیدمثل و کیفیت تخم را بهبود میبخشد، در حالی که دان پرواری ممکن است افزودنیهایی برای افزایش رشد و وزن داشته باشد.
7. فرمولاسیون: فرمولاسیون دان پرواری معمولاً به گونهای است که به سرعت هضم شده و انرژی و مواد مغذی لازم را در اختیار پرنده قرار دهد، در حالی که فرمولاسیون دان مولد ممکن است به منظور پایداری در تولیدمثل و سلامت عمومی طراحی شده باشد.
8. تعادل اسیدهای آمینه: دان مولد نیازمند تعادل بهینهای از اسیدهای آمینه خاص برای حمایت از تولیدمثل و تخمگذاری است، در حالی که دان پرواری بیشتر بر روی رشد سریع و توسعه عضلات تمرکز دارد.